2018 baharının bir Salı günü İzmir Basmane garından 09:55 treniyle Tire’ye gittim (9 TL).
Niyetim 16:45’e kadar Salı Pazarı’nı dolaşmak.
Yüzyıllardır alıcısı ve satıcısıyla, yerlisi ve -bugün- turistiyle binlerce kişi tarafından itinayla kurulan ve dağılan bir oluşumdan söz ediyorum.
Seksen dört bin (2017, TÜİK) nüfuslu ilçenin bu pazarı yaklaşık üç buçuk kilometrekarelik bir alana yayılıyormuş.
İstasyondan sonra pazar yerine varmak için on dakika kadar yürünüyor.
İki çeşit satış tezgahı dikkatimi çekti.
Büyükşehir pazarlarından şu yukarıda görülen tarza alışığım.
Hangi pazara gitsem pazarcı tezgahına ihtimamla dizdiği (etiketli) ürünlerinden torbana doldurur.
Ama şu kurması pek kolay görünen tezgah ve satıcı türüne pek aşina değil(d)im.
Ahalinin yüzde sekseninin tarımla meşgul olduğu Tire ve köylerinden kadın erkek, genç yaşlı her tür girişimci bu pazarda tezgah açabiliyor.
Ve bu faaliyet bir ev oturması rahatlığında.
Bu, kendini yeniden üreten bir pazar: yalnızca son ürünler değil, bunların tohumu, fidanı ve fidesi de satılmakta.
Taze soğan ve biberin yanına çiçek almayı unutmayalım 🙂 .
Merkez çarşı boyunca bütün sokaklara yayınmış herkes.
Ve güneşten korunmak için perdeden tavan çekilmiş.
Tire urgancılıktan, hasırcılığa, semercilikten dokumacılığa çok çeşit geleneksel el sanatının hala yaşadığı bir şehir.
Keçecilerdeki minderlerde rengarenk motifleri görünce aklım gitti 🙂 .
Bunların ikisini sanatçı bir yakınım duvara asacak hale getirdi.
Çökeleğin yanındaki çamur peynirden yarım kilo aldım.
Bu peyniri yapmak için tatlı loru peyniraltı suyuyla yoğurarak ekmeğe sürmelik ezme haline getiriyorlar.
İnsan böyle karadutu ancak ürpererek yiyebiliyor, önceden söyliyeyim.
Karabaş otunun, ki aslında lavanta, hem bitkisel ilaç olarak hem de reçel olarak kullanımı varmış.
Can‘ı biliyordum, papaz‘ı biliyordum ama bu ne!
Bu yaşıma geldim kebap erik denen güzelliği tatmak ancak nasip oldu.
Tadı farklı.
Bayıldım.
Tire parmak köfte ve karadut reçelli lor tatlısı ile günün hatırasını damaklarımıza nakşettik.
Gelecek pazar neresi acaba?
A Y V A 
Ne kadar güzel anlatmışsınız Hulusi bey.Resimlere de hayran kaldım.Bir gezi yazısı tadında olmuş.Bayıldım